Alcaldes e alcaldesas lanzan petición de “SOS” aos gobernos de Portugal e España para flexibilizar o paso de traballadores transfronteirizos
4 Xuño, 2020
Alcaldes e alcaldesas da fronteira continúan coa súa loita para a apertura das pontes de Salvaterra, Goián e Tui para traballadores transfronteirizos
9 Xuño, 2020As valedoras transfronteirizas de Cerveira-Tomiño recollen 250 informes persoais de danos causados polo peche das fronteiras
As alteracións na actividade laboral dos traballadores e traballadoras transfronteirizos polo peche das fronteiras en termos de distancia, tempo e custos representa o 45% dos 250 testemuños en primeira persoa recollidos en apenas catro días a través dun cuestionario publicado no Facebook de Eurocidade Cerveira-Tomiño. Esta é outra das medidas emprendidas polas valedoras transfronterizas da Eurocidade Cerveira-Tomiño, co obxectivo de avaliar e recompilar o caso por caso de máis de dous meses de peche das fronteiras, provocado pola crise sanitaria do COVID-19.
En máis de 30 anos, a vida cotiá dos habitantes do territorio transfronteirizo galego-portugués nunca foi tan prexudicada como nos últimos meses de peche das fronteiras, cunha redución da metade de toda a súa dinámica económica e social. Esta realidade está corroborada pola posta en común de máis de duascentas historias/experiencias vividas por cidadáns de ambas beiras do río Minho, como resposta a un reto lanzado pola Valedoría do Pobo da Eurocidade Cerveira-Tomiño entre o 28 e o 31 de maio.
Principais prexuízos
Entre as principais perdas mencionadas está o cambio na actividade laboral dos traballadores transfronteirizos desta rexión de Miño que, debido á limitación a un único punto de paso na fronteira de Valença e Tui, vense obrigados a percorrer centos de quilómetros diarios, máis horas na estrada e aumentos de custos para facer as viaxes necesarias para chegar ao traballo. Tamén se fai referencia a que non entenden por que a Ponte Internacional da Amizade Cerveira-Tomiño non pode constituírse como outro punto de paso, aliviando toda a presión xerada.
A continuación, hai varias historias compartidas (25%) que evocan a imposibilidade de usar servizos esenciais, concretamente educativos (colexios) ou saúde pública (consultas médicas e veterinarias) e a indisponibilidade de servizos ou equipos de ámbito deportivo, comercial ou cultural accesibles ao outro lado do río Minho.
Aínda así, o 17% dos informes abordan os efectos económicos negativos, ben ao limitar as relacións laborais e comerciais, cunha redución de ata o 70% nos clientes, perdas de emprego ou dificultade para subministrar material para determinadas empresas, así como polos custos extraordinarios derivados da distancia ao punto único aberto ou á necesidade de alugar residencias provisionais. Non obstante, tamén hai cidadáns transfronteirizos con graves dificultades para manter relacións e coidados familiares (familias separadas, persoas maiores sen antecedentes familiares, entre outras).
Obxectivo
O obxectivo é que os resultados destas enquisas, xunto con outros documentos de análise como o Estudo de Impacto Socioeconómico COVID-19 do Territorio Río Miño transfronteirizo, realizado pola Universidade de Vigo para a AECT de Rio Minho e a Deputación de Pontevedra, poden considerarse as autoridades locais, rexionais, estatais e europeas para reducir inmediatamente estas perdas, promover medidas de apoio e recuperación específicas para o territorio e adoptar mecanismos exclusivos das Eurocidades para evitar situacións nocivas como as vividas nesta crise.
